Obowiązki płatnika
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2017 r. (data wpływu 31 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 października 2017 r., (data wpływu 24 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31 sierpnia 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.
Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 12 października 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.265.2017.1.KR, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie wysłane zostało w dniu 12 października 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 18 października 2017 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem nadanym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 24 października 2017 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w Urzędzie Marszałkowskim Województwa … (Wnioskodawca) tj. jednostce samorządu terytorialnego, w okresie od dnia 1 grudnia 2016 r. do dnia 30 czerwca 2017 r., a następnie okres ten został przedłużony od dnia 1 lipca 2017 r. do dnia 31 grudnia 2022 r., został oddelegowany do wykonywania pracy w innym miejscu niż siedziba pracodawcy tj. we … do realizacji zadań w ramach Programu … Republika Czeska – Polska w … (na mocy stosownej umowy obowiązującej do dnia 31 grudnia 2022 r.). Wynagrodzenie ww. pracownikowi jest wypłacane przez polskiego pracodawcę tj. Urząd Marszałkowski Województwa …. Pracownik każdego miesiąca przekazuje do Urzędu Marszałkowskiego Województwa … listę obecności oraz sprawozdanie miesięczne zaakceptowane przez Kierownika ….
Zadania wykonywane przez tego pracownika są świadczone zarówno na rzecz Rzeczypospolitej Polskiej, jak i Republiki Czeskiej. Zadania te są wykonywane we … prowadzonym przez Centrum Rozwoju Regionalnego Republiki Czeskiej. Pracownicy … wykonują zadania na polecenie Kierownika …. Pracownik też zastępuje innych pracowników (czeskich i polskich niezatrudnionych przez Urząd Marszałkowski Województwa …) w okresie ich nieobecności. Pracownik w dniu 27 kwietnia 2017 r. uzyskał Certyfikat Rezydenta Republiki Czeskiej.
Podczas pracy na terenie Republiki Czeskiej delegowany pracownik otrzymuje wyłącznie zadania ramowe … dla Programu … Republika Czeska – Polska (na podstawie dokumentacji programowej):
- Promocja programu (realizacja Planu Działań Komunikacyjnych):
- udzielanie informacji dot. Programu oraz udzielanie wnioskodawcom informacji o możliwości uzyskania wsparcia w ramach Programu (np. szkolenia i seminaria dla potencjalnych partnerów, konferencje, spotkania robocze we współpracy z Instytucją Zarządzającą (IZ) oraz innymi instytucjami zaangażowanymi w realizację Programu),
- udzielanie wnioskodawcom konsultacji,
- organizowanie imprez i kampanii promocyjnych, w tym publikowanie informacji dot. przyjmowania wniosków, współpraca z mediami, przygotowanie i dystrybucja materiałów promocyjnych itd.,
- publikacja krótkich informacji dot. Programu w broszurach, na ulotkach itd.,
- przekazywanie kompletnych informacji dot. Programu na stronach internetowych Programu, administracja i aktualizacja stron internetowych,
- wykonanie działań informacyjnych dotyczących zarządzania Programem oraz monitorowania i oceny Programu.
- Działania administracyjne na poziomie projektu:
- przygotowywanie stanowisk w sprawie propozycji projektowych,
- ewidencja wniosków oraz kontrola wymogów formalnych (wraz z wnioskami Pomocy Technicznej i wnioskami Funduszu Mikroprojektów),
- kontrola kwalifikowalności,
- działania administracyjne związane ze zmianami danych dot. projektów w systemie monitoringu,
- ocena współpracy transgranicznej,
- ocena wpływu transgranicznego przeprowadzana wspólnie z ekspertami regionalnymi,
- podsumowanie oceny oraz przygotowanie dokumentów na posiedzenie Komitetu Monitorującego (KM), przygotowanie kart projektu,
- wspieranie KM, w tym przygotowywanie jego posiedzenia oraz sporządzanie protokołu z posiedzenia,
- zawiadamianie partnerów wiodących o pozytywnej i negatywnej decyzji KM,
- przygotowywanie Decyzji w sprawie przyznania dotacji/Umowy dot. projektu,
- działania administracyjne związane ze zmianami w projekcie w okresie między zatwierdzeniem projektu przez KM i wydaniem Decyzji/Umowy dot. projektu,
- administrowanie zmian w projektach podczas ich realizacji,
- udział w kontroli częściowych i końcowych raportów z realizacji projektów,
- udział w kontroli trwałości projektów,
- udział w kontroli współpracy transgranicznej i wpływu transgranicznego w trakcie realizacji projektu.
- Monitorowanie na poziomie Programu:
- przygotowanie sprawozdania rocznego i sprawozdania końcowego z realizacji Programu.
- Inne działania wspierające IZ oraz udzielanie wsparcia instytucjom programowym w celu zapewnienia prawidłowej realizacji Programu.
W skład wynagrodzenia ww. pracownika wchodzi wynagrodzenie zasadnicze, dodatek funkcyjny, dodatek stażowy oraz dodatek służbowy.
Pracownik w dniu 22 czerwca 2017 r. przekazał do Urzędu informację, że uzyskał w dniu 27 kwietnia 2017 r. Certyfikat Rezydenta Republiki Czeskiej.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za 2017 r. Pracownik w okresie oddelegowanym będzie pracował na terytorium Republiki Czeskiej we …. Pracownik Wnioskodawcy w okresie oddelegowania będzie przebywał i mieszkał na terytorium Republiki Czeskiej. Pracownik w styczniu 2017 r. złożył oświadczenie o przeniesienie ośrodka interesów osobistych i gospodarczych do Republiki Czeskiej, natomiast od dnia 27 kwietnia 2017 r. uzyskał Certyfikat Rezydenta Republiki Czeskiej, który przekazał płatnikowi 22 czerwca 2017 r. i od tego momentu płatnik (pracodawca) nie pobiera mu zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych. Pracownik w 2017 r. będzie przebywał w Republice Czeskiej dłużej niż 183 dni. Z pracownikiem w dniu 1 grudnia 2016 r. została zawarta umowa zmieniająca umowę o pracę i wskazująca jako miejsce pracy … w … w Republice Czeskiej. Pracownikowi zostało zmienione w umowie o pracę, miejsce pracy z … na … w związku z powyższym nie będzie on przebywał na delegacji w związku z wykonywaniem pracy. Oddelegowanemu pracownikowi wynagrodzenie wypłacane było z tytułu świadczenia usług na rzecz Urzędu Marszałkowskiego Województwa …. Pracownik stał się osobą mającą miejsce zamieszkania w Czechach wyłącznie w celu świadczenia usług na rzecz Urzędu Marszałkowskiego Województwa … (pracodawcy). Pracownik posiada polskie obywatelstwo.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
- Czy wobec powyższego Wnioskodawca ma obowiązek pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z przepisami art. 31, art. 32 ust. 6, art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w 2017 r.?
- Czy Wnioskodawca ma obowiązek sporządzania i przesyłania podatnikowi i właściwemu Urzędowi Skarbowemu informacji rocznej, o której mowa w art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), pracownik mający miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będzie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich uzyskania. Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym (art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Wykonywanie pracy na terytorium innego państwa w warunkach oddelegowania może oznaczać powstanie przynajmniej ograniczonego obowiązku podatkowego od dochodów uzyskiwanych przez tego pracownika na terytorium tego państwa na gruncie przepisów analogicznie brzmiących do art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże Rzeczpospolita Polska zawarła szereg umów międzynarodowych w przedmiocie unikania podwójnego opodatkowania, opartych zasadniczo o Modelową Konwencję OECD, które w dużym zakresie regulują także sytuację pracowników oddelegowanych.
Przepis art. 14 ust. 1 i 2 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu stanowi:
„1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17 i 18 wynagrodzenia, pensje oraz inne podobne świadczenia uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wykonywaniem pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2. Bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenie uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wykonywaniem pracy najemnej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:a) odbiorca wynagrodzenia przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i b) wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsce zamieszkania ani siedziby w drugim Państwie, ic) wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim Państwie.”
Pracownik świadczy pracę na terytorium Republiki Czeskiej od dnia 1 grudnia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. co oznacza, że będzie przebywał na terytorium Republiki Czeskiej przez okres co najmniej 183 dni w roku podatkowym.
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego nie zostanie spełniony warunek wymieniony powyżej pod lit. a). Pracownik będzie przebywał w Republice Czeskiej dłużej niż 183 dni i uzyskał Certyfikat Rezydenta Republiki Czeskiej; w tej sytuacji zdaniem Wnioskodawcy dochody podatnika powinny być opodatkowane w Republice Czeskiej.
Mając powyższe uregulowania na uwadze należy stwierdzić, że płatnik nie ma obowiązku obliczania, pobierania i przekazywania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń wypłacanych podatnikowi, o których mowa wyżej (art. 4a i art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zdaniem Wnioskodawcy, nie mają do niego zastosowania art. 31 i art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Według Wnioskodawcy, zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych”, płatnik ma obowiązek sporządzania i przesyłania podatnikowi i właściwemu Urzędowi Skarbowemu informacji rocznej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
- posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
- przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Natomiast art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie z art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
- pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
- działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
- działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
- położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
- papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
- tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym albo instytucji wspólnego inwestowania, w których co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
- tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
Na podkreślenie zasługuje fakt, że katalog dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w powoływanych przepisie art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc, ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pracownik Urzędu Marszałkowskiego (Wnioskodawcy) został oddelegowany w okresie od dnia 1 grudnia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. do wykonywania pracy na terenie Czech tj. we … do realizacji zadań w ramach Programu … Republika Czeska – Polska w …. Pracownik posiada polskie obywatelstwo. W dniu 1 grudnia 2016 r. została zawarta z pracownikiem umowa zmieniająca umowę o pracę i wskazująca jako miejsce pracy … w … w Republice Czeskiej. Pracownik nie będzie przebywał na delegacji w związku z wykonywaniem pracy. Wynagrodzenie pracownikowi wypłacane jest przez Urząd Marszałkowski. Wynagrodzenie wypłacane jest z tytułu świadczenia usług na rzecz Urzędu Marszałkowskiego. Pracownik Wnioskodawcy w okresie oddelegowania będzie przebywał i mieszkał na terytorium Czech. W styczniu 2017 r. pracownik złożył oświadczenie o przeniesienie ośrodka interesów osobistych i gospodarczych do Czech, natomiast w dniu 27 kwietnia 2017 r. uzyskał certyfikat rezydenta Republiki Czeskiej, który przekazał płatnikowi 22 czerwca 2017 r. Pracownik stał się osobą mającą miejsce zamieszkania w Czechach wyłącznie w celu świadczenia usług na rzecz Urzędu Marszałkowskiego.
W rozumieniu art. 4 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Warszawie w dniu 13 września 2011 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 991) określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według ustawodawstwa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce faktycznego zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo oraz jego jednostkę terytorialną lub organy władz lokalnych. Jednakże, określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko ze względu na dochód, jaki osiąga ze źródeł położonych w tym Państwie.
Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsce zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.
Jak wynika z wniosku – w rozumieniu przepisów podatkowych – w 2017 r. pracownik Wnioskodawcy będzie miał miejsce zamieszkania w Czechach, będzie tamtejszym (czeskim) rezydentem podatkowym.
Opisane w stanie faktycznym okoliczności nakazują uznać, że w okresie objętym wnioskowaną interpretacją, pracownik Wnioskodawcy nie będzie miał podatkowoprawnego miejsca zamieszkania w Polsce.
W myśl art. 14 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17 i 18, wynagrodzenia, pensje oraz inne podobne świadczenia uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wykonywaniem pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 ww. Umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenie uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wykonywaniem pracy najemnej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
- odbiorca wynagrodzenia przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i
- wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania ani siedziby w drugim Państwie, i
- wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim Państwie.
Przepis art. 18 ust. 1 lit. a) ww. Umowy stanowi, że pensje, płace oraz inne podobne wynagrodzenia, wypłacone przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ władzy lokalnej osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu władzy lokalnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Jednakże – w myśl art. 18 ust. 1 lit. b) ww. Umowy – takie pensje, płace oraz inne podobne wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi te są świadczone w tym Państwie przez osobę, która ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i która:
(i) jest obywatelem tego Państwa; lub
(ii) nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie w celu świadczenia tych usług.
W związku z powyższym zauważyć trzeba, że co do zasady wynagrodzenia wypłacone przez Umawiające się Państwo (w przedmiotowej sprawie Polska) osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa (Polski), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce). Jednakże art. 18 ust. 1 lit. b) ww. Umowy zawiera wyjątek od tej zasady i zgodnie z jego brzmieniem ww. wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie (w przedmiotowej sprawie w Czechach), jeżeli usługi te są świadczone w tym Państwie (w Czechach) przez osobę, która ma miejsce zamieszkania w tym Państwie (w Czechach), gdyż jest obywatelem tego Państwa lub nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie (w Czechach) wyłącznie w celu świadczenia tych usług.
Z treści wniosku wynika, że wynagrodzenie oddelegowanemu pracownikowi Wnioskodawcy wypłacane było z tytułu świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy. Pracownik Wnioskodawcy stał się osobą mającą miejsce zamieszkania w Czechach wyłącznie w celu świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami w takim przypadku warunek określony w art. 18 ust. 1 lit. b) ww. Umowy nie jest spełniony. Oznacza to, że wynagrodzenie pracownika Wnioskodawcy mającego miejsce zamieszkania w Czechach będzie podlegało opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 18 ust. 1 lit. a) ww. Umowy tylko w Polsce.
Stosownie do treści art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.
Według art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:
- za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali – 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu;
- za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 – 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.
Jednocześnie, na podstawie art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na wniosek podatnika zakład pracy pobiera zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do przepisów ust. 1-5, z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a.
Stosownie do art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.
Z kolei art. 38 ust. 1a ww. ustawy stanowi, że w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru.
Przepis art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że wynagrodzenie oddelegowanego pracownika Wnioskodawcy mającego miejsce zamieszkania w Czechach, wypłacane w 2017 r. z tytułu świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu w Polsce zgodnie z art. 18 ust. 1 lit. a) ww. Umowy polsko-czeskiej. W związku z powyższym na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika do obliczenia, pobrania i wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w rozumieniu art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również obowiązek sporządzenia i przekazania podatnikowi oraz odpowiedniemu urzędowi skarbowemu informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
źródło: https://sip.mf.gov.pl/